Yaşar Kemal, YKY'de 23. baskı: Ocak 2004, İstanbul
İlk baskısı 1978 yılında yapılmışmış.
*
Romanmış... Ama, bence, daha çok masal tadında...
Kurgu, tip, var mı?
İnsan sevgisi, var, elbette!
Ama, bütünlük, tutarlılık, var mı?
Halk ağzı bir dil, şiirsel, sanki...
*
Arka kapak yazısında, şunlar da var: ""... bir başyapıt."/ La Croix (Fransa)", ""Batı Avrupa'da neden böyle romancılarımız kalmadı?"/ New Statesman (İngiltere)".
Ben bu övgülerin nedenini anlayamıyorum!
O kadar övülecek nesi var ki?
*
Yine de, kolay okudum, ve, ilgiyle...
*
Kitaptan birkaç not:
-"Yüzünden bir sevinç çığlığı koptu, her bir yanı aydınlığa battı. Ben... böylesi ta yürekten... gülen, yanındakini de kendi sevincinin içine alıp yoğuran, sevinçten çılgına döndüren böyle tatlı bir insan görmedim... yüreğim pır pır etti. Şu İstanbul'un... kötülüğünden sıyrıldım... Yaşşa be Mahmut..." 36
-"Azgın suratlı, bereli adamlar, gözleri velfecr okuyan, camiden Allahla yaman bir dövüşten çıkmışçasına, yüzlerinin olanca nurunu orada, içerde bırakmış çıkan insanlar, mümin mi bunlar, bu öfkeden bastıkları yeri çatlatanlar, bunlar mı mümin?" 39
-"Belki fabrika önleri işçiler dağılırken... Belki sebze hali, oradaki Kürt hamallar. Kürtler, dil bilmezler ama kuşlara bayılırlar" 40
-"Ali Şah Dolapderenin racunudur" 49
-"Mido erkek kızdır" 50
-"Şehir insanla dolu.../ Saklanmışlar kendi içlerine burunlarının ucunu görmüyorlar. Saklanmışlar, yumulmuşlar kendi karanlıklarına. Bunlar... çırpınan kuşçukları mı görecekler?" 52
-"Umutların öldüğüne iyice inandığın bir anda insanlık, binbir yönden açan bir ışık-umut çiçeğiyle birden aydınlanıverir" 54
-"İstanbul şehrinin acımasızlığının, yitmişliğinin, kendi kendini, insanlığını unutmuşluğunun, çok şeyler yitirmişliğinin bir anıtı, yüzlerce kuş başından dikilmiş bir anıtı duruyordu" 79
*
17.9.2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder