*
Fetullah, Özel Harp Dairesi elemanıydı
Eklenme Tarihi10.12.2018 - 8:15-Güncellenme Tarihi10.12.2018 - 8:15
FETÖ’cülerin yargıya, askere, polise, üniversiteye, bürokrasiye kısaca devlete nasıl sızdıkları artık sır değil. Bunun 1950-1960’lı yıllardan başladığı ve uzun yıllar Fetullah Gülen’in nasıl korunup kollandığı da... Örneğin Genelkurmay İstihbarat Dairesi eski Başkanı Em. Korg. İsmail Hakkı Pekin geçenlerde bir televizyondaki tartışma programında “Fetullah Gülen, Mehmet Şevket Eygi gibi isimler 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildi. Görevleri, Yeşil Kuşak projesi çerçevesinde komünizmle mücadele faaliyetleriydi. 12 Eylül’den sonra yakalanan Fetullah Gülen’in serbest bırakılması için Genelkurmay Başkanı aradı ve serbest bırakıldı” dedi. Bunun üzerine biz de Pekin’i aradık ve bu konunun detaylarını sorduk. Tabii öncelikle de Fetullah Gülen’in Özel Harp Dairesi elemanlığını... Yanıtı şuydu:
“Bu adamlar kanaat önderleri olduğu için ister istemez böyle bir teşkilat gözardı edemez bunları. Mutlaka içine alması lazım. Önemli olan teşkilatlanan bu kişilerin kontrolü. Yani devletin bunları kontrol etmesi gerekiyor. Çünkü bu güçlendikten sonra yavaş yavaş ABD’nin kontrolüne geçmiş bir adam. Tabii ABD istihbaratı da böylesine önemli bir örgütü bırakmak istemez.”
Fetullah Gülen Özel Harp Dairesi’nin adamıydı yani?
“Evet. Özel Harp Dairesi’ne bağlı Seferberlik Tetkik Kurulu’nun elemanıydı. Eleman muvazzaf subay gibi daimi görevli değil. Bunlar ismen kaydedilmiş gerektiğinde kullanılmak üzere adamlar. Yerleri, hareket tarzları belli ve bütün bunlara bir takım kolaylıklar sağlanmış, bir takım haklar tanımışlar. Siyasiyse desteklenmiş, tüccarsa ihalede, kredi verilmede kolaylık sağlanmış ya da kanaat önderiyse bunların faaliyetlerine müsaade edilmiş falan gibi. Hatta 1980 yılında İzmir’de Sıkıyönetim Komutanı amiral Fetullah Gülen’i tutukluyor fakat daha sonra serbest bırakıyor.”
Neden tutuklanıyor?
“Sıkıyönetim kararlarına aykırı faaliyette bulunuyor diye. Çünkü arananlar listesinde ismi var. Büyük ihtimalle şikayet olmuştur. O zamanlar ben yüzbaşı olarak Bursa-İznik’te görevliydim. Orayla ilgili de bir sürü şikayet vardı. Yani bu Fetullahçıların insanları etkilediği, gemi azıya aldığı gibi şikayetler vardı. Ama bu şikayetlerin üzerini örttüler. Çünkü o zamanlar kullanıyorlardı bu adamları. Onun için herhangi bir şey söylemediler üzerine gitmediler.”
Nasıl serbest bırakılıyor?
“Fetullah Gülen’i bıraktırmak için önce Deniz Kuvvetleri Komutanı arıyor sonra Kara Kuvvetleri Komutanı telefon ediyor. En son Kenan Paşa’nın telefonundan sonra serbest bırakılıyor.”
ABD’nin telkini de olabilir mi?
“O da olabilir. Fetullah o zaman ABD’nin kontrolüne geçmiş ve telkin bir şekilde ABD büyükelçiliğinden olabilir tabii... Doğrudan Kenan Paşa’ya mı söylerler? Sanmıyorum belki de etrafındaki kişilere söylemişlerdir, onlar etkilemiş olabilir. Çünkü bir kanaat önderinin o zaman için önemi çok fazla. Özellikle 12 Eylül’ün belli bir aşamasından sonra, partilerin kapatılması ve alınan tedbirlerle ilgili Türkiye’de büyük bir tepki oluşmuştu. O tepkiyi azaltmak için de bunlar kullanılmış... Daha sonra gelenler de oy kaygısıyla kullanmışlar. Fetullah’ın bu kadar çok devlet içine sızmasının nedenlerinden bir tanesi her iktidar döneminde kullanılmaya elverişli olması ve her iktidar döneminde kullanıldığı içinde devlette çok kritik yerleri kapmasından kaynaklanıyor.”
Devletin Fetullah’ın kim olduğunu bilmemesi mümkün değil yani?
“Bu açık ve net devletin bilmemesi mümkün değil. Devlet dediğimiz zaman ben bürokrasiyi emniyeti, silahlı kuvvetleri de falan kastediyorum, oların hepsi biliyor bu adamın ne olduğunu. Siyasiler de biliyordu...”
*
Fetullah Gülen Özel Harp Dairesi’nin adamıydı yani?
“Evet. Özel Harp Dairesi’ne bağlı Seferberlik Tetkik Kurulu’nun elemanıydı. Eleman muvazzaf subay gibi daimi görevli değil. Bunlar ismen kaydedilmiş gerektiğinde kullanılmak üzere adamlar. Yerleri, hareket tarzları belli ve bütün bunlara bir takım kolaylıklar sağlanmış, bir takım haklar tanımışlar. Siyasiyse desteklenmiş, tüccarsa ihalede, kredi verilmede kolaylık sağlanmış ya da kanaat önderiyse bunların faaliyetlerine müsaade edilmiş falan gibi. Hatta 1980 yılında İzmir’de Sıkıyönetim Komutanı amiral Fetullah Gülen’i tutukluyor fakat daha sonra serbest bırakıyor.”
Neden tutuklanıyor?
“Sıkıyönetim kararlarına aykırı faaliyette bulunuyor diye. Çünkü arananlar listesinde ismi var. Büyük ihtimalle şikayet olmuştur. O zamanlar ben yüzbaşı olarak Bursa-İznik’te görevliydim. Orayla ilgili de bir sürü şikayet vardı. Yani bu Fetullahçıların insanları etkilediği, gemi azıya aldığı gibi şikayetler vardı. Ama bu şikayetlerin üzerini örttüler. Çünkü o zamanlar kullanıyorlardı bu adamları. Onun için herhangi bir şey söylemediler üzerine gitmediler.”
Nasıl serbest bırakılıyor?
“Fetullah Gülen’i bıraktırmak için önce Deniz Kuvvetleri Komutanı arıyor sonra Kara Kuvvetleri Komutanı telefon ediyor. En son Kenan Paşa’nın telefonundan sonra serbest bırakılıyor.”
ABD’nin telkini de olabilir mi?
“O da olabilir. Fetullah o zaman ABD’nin kontrolüne geçmiş ve telkin bir şekilde ABD büyükelçiliğinden olabilir tabii... Doğrudan Kenan Paşa’ya mı söylerler? Sanmıyorum belki de etrafındaki kişilere söylemişlerdir, onlar etkilemiş olabilir. Çünkü bir kanaat önderinin o zaman için önemi çok fazla. Özellikle 12 Eylül’ün belli bir aşamasından sonra, partilerin kapatılması ve alınan tedbirlerle ilgili Türkiye’de büyük bir tepki oluşmuştu. O tepkiyi azaltmak için de bunlar kullanılmış... Daha sonra gelenler de oy kaygısıyla kullanmışlar. Fetullah’ın bu kadar çok devlet içine sızmasının nedenlerinden bir tanesi her iktidar döneminde kullanılmaya elverişli olması ve her iktidar döneminde kullanıldığı içinde devlette çok kritik yerleri kapmasından kaynaklanıyor.”
Devletin Fetullah’ın kim olduğunu bilmemesi mümkün değil yani?
“Bu açık ve net devletin bilmemesi mümkün değil. Devlet dediğimiz zaman ben bürokrasiyi emniyeti, silahlı kuvvetleri de falan kastediyorum, oların hepsi biliyor bu adamın ne olduğunu. Siyasiler de biliyordu...”
*
'Türkiye'nin tarihi, devlet ve sermayenin tüm kapıları islamizasyona açmasının tarihidir'
İstihbaratçı ve emekli Korgeneral Pekin'in 'Fethullah Gülen ve Mehmet Şevket Eygi bizim elemanımızdı' açıklamasını, akademisyen Fatih Yaşlı'yla konuştuk...
Ahmet Çınar
Pazartesi, 10 Aralık 2018 17:07
İstihbaratçı ve emekli Korgeneral İsmail Hakkı Pekin'in "Fethullah Gülen ve Mehmet Şevket Eygi’nin 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildiğini" öne sürmesi tartışma yarattı.
Pekin'in "itiraf" niteliğindeki açıklamalarını Milliyet yazarı Tunca Bengin, bugünkü köşesinde kaleme aldı.
Emekli Korgeneral Pekin'in bu açıklamalarını "AKP ve Yeni Rejim", "AKP-Cemaat-Sünni-Ulus", "Türkçü Faşizmden 'Türk-İslam Ülküsü'ne" adlı kitaplarıyla tanınan akademisyen-yazar Fatih Yaşlı'ya sorduk.
Yaşlı, bu açıklamaların çok şaşırtıcı olmadığını belirterek, "Çünkü bu açıklamalar, yakın Türkiye tarihine damgasını vuran olgunun anti-komünizm olduğunu göstermek açısından büyük önem taşıyor" dedi.
"Yeni Türkiye" diye tarif edilen yapının bir "ordu-sermaye projesi" olduğuna dikkat çeken Yaşlı, "Türkiye’nin yakın tarihi, emperyalizme entegrasyonla birlikte devlet ve sermayenin, sol düşmanlığı adına İslamizasyona kapılarını açmasının ve o kapıdan giren siyasal İslam’ın devletleşerek rejimi değiştirmesinin tarihidir" diye konuştu.
İşte sorularımız ve Yaşlı'nın yanıtları...
'BU TÜR AÇIKLAMALAR, YAKIN TÜRKİYE TARİHİNE DAMGA VURAN OLGUNUN ANTİ-KOMÜNİZM OLDUĞUNU KANITLIYOR'
İsmail Hakkı Pekin’in “Fethullah Gülen ve Mehmet Şevket Eygi elemanımızdı” açıklaması, günün konularından biri oldu. Siyasal islamcılığın TSK açısından kullanışlı bir aparat olduğu bilinen bir gerçek ama emekli bir korgeneralin bunu bu açıklıkla ifade etmesi de ilginç. Pekin’in bu açıklaması için neler söylersiniz?
Adettendir, Türkiye’de komutanlar, subaylar, küçük bir azınlığı istisna tutarsak, muvazzaf oldukları zaman dilimi içerisinde bir NATO ordusu personeline yakışır şekilde, emperyalizmden, gericilikten, bağımsızlıktan söz etmez, susar, emekli olunca da en keskin anti-emperyaliste, en keskin NATO karşıtına dönüşürler. Pekin de bunun örneklerinden biri. Ayrıca gerilimli bir ilişkileri olsa da, bir süredir Aydınlık çevresinde bulunuyor. Aydınlıkçılarla Gülencilerin birbirlerine duydukları husumet de malum. Gülen Cemaati 15 Temmuz sonrası bozulan ortaklıkla birlikte iktidar bloğundan dışlanmış durumda ve “iç düşman” kategorisinde. Aydınlık çevresi ise AKP’ye "anti-emperyalizm" atfeden bir siyasal pozisyona sahip, AKP’yi ve Erdoğan’ı “milli cephe”nin bir parçası olarak görüyor, bunun üzerinden birtakım ittifak ilişkileri kuruyor. Dolayısıyla bu tür bir açıklama şaşırtıcı olmadığı gibi, siyaseten de herhangi bir risk almak anlamına gelmiyor. Solun, komünistlerin zayıf olduğu bir konjonktürde söylendiği için de, komünistlerin elini güçlendireceği gibi bir kaygı taşınmıyor. Herhangi bir şaşırtıcı yönü yok bana göre bu yüzden. Ancak sol, sosyalistler, komünistler bu tür açıklamaları, mutlaka daha büyük puntolarla görmeli, elinden geldiğince kamuoyu ile paylaşmalı, gündem olması için çaba göstermeli. Çünkü bu açıklamalar, yakın Türkiye tarihine damgasını vuran olgunun anti-komünizm olduğunu göstermek açısından büyük önem taşıyor.
'TÜRKİYE'NİN TARİHİ, DEVLET VE SERMAYENİN TÜM KAPILARI İSLAMİZASYONA AÇMASININ TARİHİDİR'
Görünen o ki, TSK ile siyasal İslamcı cemaatler “komünizmle mücadelede” birleşmişler. Amaçları buymuş. Soğuk Savaş döneminde ABD kampında yer alan Türkiye, komünizmle mücadele başlığında Fethullah Gülen, Şevket Eygi ve nicelerini “eleman” olarak değerlendirmiş. Tüm bu itiraflar, bugün cumhuriyetin yıkılması, laikliğin tamamen rafa kaldırılması, ülkenin fiili bir şeriat rejimiyle yönetilmesinde TSK’nin payının ne denli büyük olduğunu kanıtlamaz mı?
Türkiye tarihini merkez-çevre, batıcı elitler-dindar halk kitleleri, vesayetçiler-milli iradeciler üzerinden okuyan liberal ve muhafazakâr bakış açısı, Soğuk Savaş’la birlikte Türkiye yönetici sınıfının nasıl hızla ABD’ye yanaşıp siyasetin merkezine anti-komünizmi yerleştirdiğini bilinçli bir şekilde görmezden gelir. Oysa Türkiye’nin yakın tarihi, emperyalizme entegrasyonla birlikte devlet ve sermayenin, sol düşmanlığı adına İslamizasyona kapılarını açmasının ve o kapıdan giren siyasal İslam’ın devletleşerek rejimi değiştirmesinin tarihidir. Türkiye’nin IMF ve Dünya Bankası’na üye olma süreciyle, din derslerinin yeniden müfredata konmasının aynı yıllara, yani 1946 sonrasına gelmesi, bu nedenle tesadüf değildir. 12 Mart ve 12 Eylül darbeleri ise sola karşı yapılan darbelerdir ve her ikisinde de ordu içerisindeki ilerici, yurtsever kadrolar tasfiye edilmiştir. Her iki darbeden sonra da dinselleşme hız kazanmıştır. Özellikle kapsamlı bir toplumsal mühendislik projesi olan 12 Eylül’ün ülkücüleri de solcularla birlikte hapse atarken, MHP’nin fikri kadrolarını oluşturan Aydınlar Ocağı mensubu akademisyenleri bürokrasinin en kilit noktalarına ataması tesadüf olarak görülemez. O dönemin MHP yöneticilerinden birinin mahkemede “kendi zindanda fikirleri iktidarda bir partiyiz” demesi sonuna kadar doğru bir tespittir dolayısıyla. Amaç 12 Eylül öncesindeki durumun bir daha ortaya çıkmasını, yani halkın “sapkın fikirler”e kapılmasını engellemektir. Aynı 12 Eylül anayasaya zorunlu din derslerini de sokmuş, yeşil sermayenin palazlanmasının önünü açmış, tarikatlara yol vermiş, Türk-İslam sentezini devletin resmi ideolojisi haline getirmiştir. Gülen Cemaati’nin ordu içerisindeki kadrolaşmasının ve darbe girişiminde bulunacak güce ulaşmasının gerisinde de bu vardır.
'YENİ TÜRKİYE BİR ORDU-SERMAYE PROJESİDİR'
Aynı şekilde bugünkü iktidar da devlet ve sermaye işbirliğinin bir sonucudur. “Yeni Türkiye” bir ordu-sermaye projesidir. Ordu, sol düşmanlığıyla “devleti kurtarmak” adına dinselleşmeye cevaz vermiş, devlet kurtarılmış ama sahibi değişmiş, ayrıca dinselleşme Cumhuriyet’in yıkımıyla sonuçlanmış, yani rejim değiştirilmiştir. Bu nedenle bir kitabımda “Cumhuriyet’in uzun intiharı” diye nitelendirdiğim bu süreci, benzer bir şekilde “kurtarılan devlet, yıkılan cumhuriyet” diye nitelendirmek de mümkün görünmektedir.
'SOL, YILLARDIR YAŞADIĞI SOLKIRIMI HALKA, TOPLUMA ANLATABİLMELİ'
Eski bir istihbaratçı olan bir korgeneralin, laikliğe ve cumhuriyetin tüm kazanımlarına savaş açmış kişiler için “elemanımızdı” demesi büyük bir rahatlığın, pervasızlığın ve itirafın örneği değil midir? Sosyalistlerin yıllardır savunduğu tezlerin açıkça doğrulandığı itiraflar…
Az önce de söylemiş olduğum üzere bunun konjonktürün sağladığı “rahatlık”la ilgisi var... Cemaatin "iç düşman" ilan edildiği bir konjonktürde bunları söylemek şaşırtıcı değil. Pekin, aynı zamanda Türkiye’de güçlü bir sol hareketin bulunmadığının, söylediklerinin en fazla bir istihbaratçının itirafları olarak görüleceğinin ve herhangi bir tepki yaratmayacağının farkındalığıyla konuşuyor. Ancak bu “rahatlığı” bir “rahatsızlığa” çevirmek de yine solun elinde. Kişisel bir rahatsız etmeden söz etmiyorum elbette burada. Sol, kendi tezlerini, kendi tarih okumasını, tarihsel olarak durduğu yeri, yıllardır devam eden “solkırım”ı halka, topluma anlatmak, bunu anlatacak daha güçlü mekanizmalar, daha güçlü iletişim kanalları yaratmak zorunda. Çünkü bu da siyasal mücadelenin bir parçası ve bu mekanizmalar, kanalların çoğalması solun da güçlenmesi anlamına gelecek.
Pekin'in "itiraf" niteliğindeki açıklamalarını Milliyet yazarı Tunca Bengin, bugünkü köşesinde kaleme aldı.
Emekli Korgeneral Pekin'in bu açıklamalarını "AKP ve Yeni Rejim", "AKP-Cemaat-Sünni-Ulus", "Türkçü Faşizmden 'Türk-İslam Ülküsü'ne" adlı kitaplarıyla tanınan akademisyen-yazar Fatih Yaşlı'ya sorduk.
Yaşlı, bu açıklamaların çok şaşırtıcı olmadığını belirterek, "Çünkü bu açıklamalar, yakın Türkiye tarihine damgasını vuran olgunun anti-komünizm olduğunu göstermek açısından büyük önem taşıyor" dedi.
"Yeni Türkiye" diye tarif edilen yapının bir "ordu-sermaye projesi" olduğuna dikkat çeken Yaşlı, "Türkiye’nin yakın tarihi, emperyalizme entegrasyonla birlikte devlet ve sermayenin, sol düşmanlığı adına İslamizasyona kapılarını açmasının ve o kapıdan giren siyasal İslam’ın devletleşerek rejimi değiştirmesinin tarihidir" diye konuştu.
İşte sorularımız ve Yaşlı'nın yanıtları...
İLGİLİ HABER
İsmail Hakkı Pekin’in “Fethullah Gülen ve Mehmet Şevket Eygi elemanımızdı” açıklaması, günün konularından biri oldu. Siyasal islamcılığın TSK açısından kullanışlı bir aparat olduğu bilinen bir gerçek ama emekli bir korgeneralin bunu bu açıklıkla ifade etmesi de ilginç. Pekin’in bu açıklaması için neler söylersiniz?
Adettendir, Türkiye’de komutanlar, subaylar, küçük bir azınlığı istisna tutarsak, muvazzaf oldukları zaman dilimi içerisinde bir NATO ordusu personeline yakışır şekilde, emperyalizmden, gericilikten, bağımsızlıktan söz etmez, susar, emekli olunca da en keskin anti-emperyaliste, en keskin NATO karşıtına dönüşürler. Pekin de bunun örneklerinden biri. Ayrıca gerilimli bir ilişkileri olsa da, bir süredir Aydınlık çevresinde bulunuyor. Aydınlıkçılarla Gülencilerin birbirlerine duydukları husumet de malum. Gülen Cemaati 15 Temmuz sonrası bozulan ortaklıkla birlikte iktidar bloğundan dışlanmış durumda ve “iç düşman” kategorisinde. Aydınlık çevresi ise AKP’ye "anti-emperyalizm" atfeden bir siyasal pozisyona sahip, AKP’yi ve Erdoğan’ı “milli cephe”nin bir parçası olarak görüyor, bunun üzerinden birtakım ittifak ilişkileri kuruyor. Dolayısıyla bu tür bir açıklama şaşırtıcı olmadığı gibi, siyaseten de herhangi bir risk almak anlamına gelmiyor. Solun, komünistlerin zayıf olduğu bir konjonktürde söylendiği için de, komünistlerin elini güçlendireceği gibi bir kaygı taşınmıyor. Herhangi bir şaşırtıcı yönü yok bana göre bu yüzden. Ancak sol, sosyalistler, komünistler bu tür açıklamaları, mutlaka daha büyük puntolarla görmeli, elinden geldiğince kamuoyu ile paylaşmalı, gündem olması için çaba göstermeli. Çünkü bu açıklamalar, yakın Türkiye tarihine damgasını vuran olgunun anti-komünizm olduğunu göstermek açısından büyük önem taşıyor.
'TÜRKİYE'NİN TARİHİ, DEVLET VE SERMAYENİN TÜM KAPILARI İSLAMİZASYONA AÇMASININ TARİHİDİR'
Görünen o ki, TSK ile siyasal İslamcı cemaatler “komünizmle mücadelede” birleşmişler. Amaçları buymuş. Soğuk Savaş döneminde ABD kampında yer alan Türkiye, komünizmle mücadele başlığında Fethullah Gülen, Şevket Eygi ve nicelerini “eleman” olarak değerlendirmiş. Tüm bu itiraflar, bugün cumhuriyetin yıkılması, laikliğin tamamen rafa kaldırılması, ülkenin fiili bir şeriat rejimiyle yönetilmesinde TSK’nin payının ne denli büyük olduğunu kanıtlamaz mı?
Türkiye tarihini merkez-çevre, batıcı elitler-dindar halk kitleleri, vesayetçiler-milli iradeciler üzerinden okuyan liberal ve muhafazakâr bakış açısı, Soğuk Savaş’la birlikte Türkiye yönetici sınıfının nasıl hızla ABD’ye yanaşıp siyasetin merkezine anti-komünizmi yerleştirdiğini bilinçli bir şekilde görmezden gelir. Oysa Türkiye’nin yakın tarihi, emperyalizme entegrasyonla birlikte devlet ve sermayenin, sol düşmanlığı adına İslamizasyona kapılarını açmasının ve o kapıdan giren siyasal İslam’ın devletleşerek rejimi değiştirmesinin tarihidir. Türkiye’nin IMF ve Dünya Bankası’na üye olma süreciyle, din derslerinin yeniden müfredata konmasının aynı yıllara, yani 1946 sonrasına gelmesi, bu nedenle tesadüf değildir. 12 Mart ve 12 Eylül darbeleri ise sola karşı yapılan darbelerdir ve her ikisinde de ordu içerisindeki ilerici, yurtsever kadrolar tasfiye edilmiştir. Her iki darbeden sonra da dinselleşme hız kazanmıştır. Özellikle kapsamlı bir toplumsal mühendislik projesi olan 12 Eylül’ün ülkücüleri de solcularla birlikte hapse atarken, MHP’nin fikri kadrolarını oluşturan Aydınlar Ocağı mensubu akademisyenleri bürokrasinin en kilit noktalarına ataması tesadüf olarak görülemez. O dönemin MHP yöneticilerinden birinin mahkemede “kendi zindanda fikirleri iktidarda bir partiyiz” demesi sonuna kadar doğru bir tespittir dolayısıyla. Amaç 12 Eylül öncesindeki durumun bir daha ortaya çıkmasını, yani halkın “sapkın fikirler”e kapılmasını engellemektir. Aynı 12 Eylül anayasaya zorunlu din derslerini de sokmuş, yeşil sermayenin palazlanmasının önünü açmış, tarikatlara yol vermiş, Türk-İslam sentezini devletin resmi ideolojisi haline getirmiştir. Gülen Cemaati’nin ordu içerisindeki kadrolaşmasının ve darbe girişiminde bulunacak güce ulaşmasının gerisinde de bu vardır.
'YENİ TÜRKİYE BİR ORDU-SERMAYE PROJESİDİR'
Aynı şekilde bugünkü iktidar da devlet ve sermaye işbirliğinin bir sonucudur. “Yeni Türkiye” bir ordu-sermaye projesidir. Ordu, sol düşmanlığıyla “devleti kurtarmak” adına dinselleşmeye cevaz vermiş, devlet kurtarılmış ama sahibi değişmiş, ayrıca dinselleşme Cumhuriyet’in yıkımıyla sonuçlanmış, yani rejim değiştirilmiştir. Bu nedenle bir kitabımda “Cumhuriyet’in uzun intiharı” diye nitelendirdiğim bu süreci, benzer bir şekilde “kurtarılan devlet, yıkılan cumhuriyet” diye nitelendirmek de mümkün görünmektedir.
'SOL, YILLARDIR YAŞADIĞI SOLKIRIMI HALKA, TOPLUMA ANLATABİLMELİ'
Eski bir istihbaratçı olan bir korgeneralin, laikliğe ve cumhuriyetin tüm kazanımlarına savaş açmış kişiler için “elemanımızdı” demesi büyük bir rahatlığın, pervasızlığın ve itirafın örneği değil midir? Sosyalistlerin yıllardır savunduğu tezlerin açıkça doğrulandığı itiraflar…
Az önce de söylemiş olduğum üzere bunun konjonktürün sağladığı “rahatlık”la ilgisi var... Cemaatin "iç düşman" ilan edildiği bir konjonktürde bunları söylemek şaşırtıcı değil. Pekin, aynı zamanda Türkiye’de güçlü bir sol hareketin bulunmadığının, söylediklerinin en fazla bir istihbaratçının itirafları olarak görüleceğinin ve herhangi bir tepki yaratmayacağının farkındalığıyla konuşuyor. Ancak bu “rahatlığı” bir “rahatsızlığa” çevirmek de yine solun elinde. Kişisel bir rahatsız etmeden söz etmiyorum elbette burada. Sol, kendi tezlerini, kendi tarih okumasını, tarihsel olarak durduğu yeri, yıllardır devam eden “solkırım”ı halka, topluma anlatmak, bunu anlatacak daha güçlü mekanizmalar, daha güçlü iletişim kanalları yaratmak zorunda. Çünkü bu da siyasal mücadelenin bir parçası ve bu mekanizmalar, kanalların çoğalması solun da güçlenmesi anlamına gelecek.
*
Komünizmle mücadele kardeşliği
Genelkurmay İstihbarat Dairesi eski Başkanı Emekli Korgeneral İsmail Hakkı Pekin’in Fethullah Gülen ve Mehmet Şevket Eygi’nin 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildiğini doğruladı. Bir açıklama saymıyorum çünkü bu zaten biliniyordu. İslamcıların “Özel Harp” içindeki görevleri, “Yeşil Kuşak” projesi çerçevesinde “komünizmle mücadele” faaliyetleriydi. Pekin, ayrıca 12 Eylül’den sonra yakalanan Fethullah Gülen’in serbest bırakılması için zamanının Deniz Kuvvetleri Komutanı ve Genelkurmay Başkanının aracı olduğunu söyledi ki bu da bir tür doğrulama sayılır.
Gazeteci Tunca Bengin, General Pekin’i aramış, konunun detaylarını sormuş, anlattıklarını yazmış. Pekin’in, bu dincileri “Özel Harp Dairesi” içine alma gerekçesinden başlayalım. Bu adamlar kanaat önderleri olduğu için ister istemez böyle bir teşkilat göz ardı edemezmiş bunları. Mutlaka içine alması lazımmış. Önemli olan teşkilatlanan bu kişilerin kontrolüymüş. Yani devletin bunları kontrol etmesi gerekiyormuş, ondan almışlar.
Almasalar ne olurmuş? Devlet içine alıp kontrol etmezse ABD kontrol edermiş.
Peki, amaç hâsıl olmuş mu? Bir bakıma evet. Devletin kontrol etmek istediği adamlar devleti kontrol etmeye başlamış kısa sürede. Hem de ABD istihbaratının kucağında otururken yapmış bunu. Peki, İsmail Hakkı Pekin ve silah arkadaşları ne yapmış bunlar olurken? Hiç. Beceriksizliklerinden veya istemediklerinde değil bu, isteseler de yapamayacaklarından. NATO ordusu olmuşsun, ABD’nin kucağına oturmuşsun, ne diyorlarsa onu yapacaksın. Daha düne kadar CIA, MİT’in içinde faaliyet gösteriyordu. MİT örgütleyen, alet edevatı tedarik eden oydu. JUSMAT (Joint US Military Mission for Aid to Turkey- Türkiye'ye Yardım için Ortak ABD Askeri Kurulu), resmi amacı Türk Silahlı Kuvvetleri'ne eğitim yardımı olan, Ankara'da yerleşik ABD askeri kuruluşudur. Ankara şubesi TSK’nın merkezindedir. Geçtik bunları, MİT’te yükselecek her eleman, TSK’de general adayı olacak her kurmay NATO’da, ABD’deki bu iş için düzenlenmiş okullarda eğitim alır, görev yapar, onaylanıp döner. Kaldı ki Pekin’in sözünü ettiği Özel Harp Dairesi de “kontrgerilla” yöntemleriyle çalışmak üzere bizzat ABD ve NATO tarafından peydahlanmıştır.
Adı geçen bu “sivil” tipleri alıp, örgütleyip, donatıp solun üzerine saldıkları kurum “Seferberlik Tetkik Dairesi” adını taşıyordu. Toplumda sivrilmiş tipleri, Pekin’in deyişiyle “kanaat önderlerini” seçip gerektiğinde kullanmak üzere maaşa bağlıyorlar, kolaylıklar sağlıyorlardı. Pekin devamını getiriyor; bir takım haklar tanınmış, siyasiyse desteklenmiş, tüccarsa ihalede, kredi verilmede kolaylık sağlanmış ya da kanaat önderiyse bunların faaliyetlerine müsaade edilmiş…
Adı geçen tiplerin tarihine bakın, birinin karanlık tarihi Komünizmle Mücadele Derneği’nde başlıyor, diğeri Kanlı Pazar’la kemale eriyor. Yani İslamcılığın esası “komünizmle mücadele”dir. Komünizmle mücadele ise devletin ve elbette ordunun işidir. Böylece komünizmle mücadelede birleşmişler, kaynaşmışlar, tek vücut olmuşlardır. Geriye dönüp bakın, Kenan Evren ile Fethullah Gülen arasında, Mehmet Şevki Eygi ile Turgut Özal arasında hiçbir fark bulamazsınız. Antikomünist, yobaz, karanlık ve acımasızdırlar. Hepsi Amerikan Muhibbidir, hepsi devlet desteklidir, hepsinin bir ayağı Özal Harp Dairesinin, haliyle NATO’nun derinliklerindedir.
Pekin eksik söylüyor, sadece bu ikisi değil İslamcıların hemen hepsi devletin elemanıdır. İslamcılarımız devletin kucağında büyümüştür...
***
HDP’li Sırrı Süreyya Önder, yıllar önce devletin görevlileri ile İmralı seferlerine çıktığı için hüküm giyince “suçunu” Cumhuriyet’te Barış Terkoğlu hatırlattı. Yurtdışında yayımlanan “İmralı Notları”na göre Abdullah Öcalan bile yapılan işin suç olduğunun farkındaydı. Gerisi şöyle: “Karşısında Selahattin Demirtaş, Pervin Buldan ve Sırrı Süreyya Önder oturuyordu. Yüzlerine bakarak sordu: MİT müsteşarları neyle yargılanmak istendi? Vatana ihanetle. Hepimiz vatana ihanetle yargılanabiliriz. Gayrimeşru bir iş yapıyoruz demiyorum. Ama yaptığımız işin hukuki bir güvencesi olmalı.”
MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ın 2012’de İmralı pazarlıkları nedeniyle Fethullahcı savcılarca ifadeye çağrılması iktidar blokunda ilk büyük kırılmaya neden olmuştu. Cemaat, MİT üzerinden iktidar partisini devirmeyi planlıyordu. İmralı’da bunlar da konuşulmuştu. Bu darbeyi engelleyenin kendisi olduğu iddiasındaki Öcalan, FETÖ ile kavgaya başlayan AKP’ye, cephe kurarak rejimi dönüştürmeyi teklif ediyordu. Oturup devletle pazarlık yapmışlar, bir yol haritası belirlemişlerdi. “İslam bayrağı altındaki ortak yaşam” oluşturacaklardı. “Sol, Kürt ve İslam ittifakı” ile yeni anayasa yapılacak, bu cephe marifetiyle “Tanzimat, Meşrutiyet, Cumhuriyet ve 1950’deki çok partili hayata geçişten çok daha önemli bir rejim değişikliği olacak”tı. Öcalan’ın “İslamcılarla ittifak kuracak solcu-Kürtçü parti projesi” MİT mensuplarının önünde hazırlanıyor, yürürlüğe konuyordu.
Geçen hafta HDP çatısı altındaki Erol Katırcıoğlu adlı liberalin Mecliste yaptığı konuşmada AKP’yi Bolşeviklere benzetmesinden fark etmişsinizdir, HDP içinde de Gülen-Eygi damarının varlığının işaretleri var. Antikomünizm düzenin alamet-i farikasıdır.
Cumhuriyeti yıkıp, İslam bayrağı altında ortak yaşam kuracaklarmış! Hâlbuki ortak yaşam kurmaya kalkıştıkları o devlet 1987’de Güneydoğu’da uçaklardan ve helikopterlerden ayetli hadisli bildiriler dağıtarak halkı PKK’ya karşı cihada çağırıyordu. Dağıtılan bildiride şöyle deniyordu: “Vatandaşım. Bakın yüce İslam dini size ne emrediyor. ‘Sizinle savaşanlara karşı Allah yolunda siz de savaşın. Allah tecavüzkârları sevmez' (Bakara Suresi 190. ayet) Vatandaş. Bölücü çete mensupları seni; dininden, çocuklarından, eşinden, vatan, bayrak ve ahlak gibi kutsal değerlerinden koparmak istiyor. Onlara karşı savaşmak senin gibi her Müslüman'ın görevidir. Bu görevi savaşan güvenlik kuvvetlerine yardımcı olarak yap.”
Masa devrildi, Sırrı Süreyya hüküm giydi ve döndük başa. Devlet Kürt illerinde yeniden cihatta. Üstelik arada rejim de değişti ama Öcalan’ın hayal ettiği gibi İslam bayrağı altında ortak bir yaşam kurulamadı.
Neden böyle oldu peki? Osmanlıda oyun çoktur da ondan. Din-min hepsi iktidar kavgasında bir aletten ibaret. Hem MİT’le masaya oturduysan kullanılmayı da kabul etmişsin demektir. Kullandılar ve attılar. Oyun başka aletlerle sürüyor şimdi.
***
Ta 1800’lü yılların başından beri böyle bu; Bizim egemenlerimiz tarikatsız yönetemez. Dini, haliyle tarikatları kullanır, ihtiyaç duyduğunda yaslanır, devlet içinde yol verir, korur, kollar. 1826’da orduda reform yapacağız diye Yeniçerilerle bütünleşmiş olan Bektaşi tarikatını kovdular, yerine Mevlevileri oturttular. Baktılar olmuyor, Mevlevileri de kovup Nakşibendilere açtılar yolu. O gün bugündür Nakşibendiye devletin resmi tarikatıdır. Kısa Cumhuriyet molası hariç tarikat hep devletin içindedir.
Kim derin devletin işe aldığı Fethullah Gülen ve Mehmet Şevki Eygi? Biri Nur, diğeri Nakşibendi tarikatı mensubu. Nurculuk da Nakşibendiyenin uçsuz bucaksız kollarından biri zaten. 1950’li yıllardan beri, bu iki yapılanma devletin ta içinde.
12 Eylül Cuntası Nurcu severdi, en çok Fethullah’ı koruyup kolladı. Özal demokrattı, gelince Nakşilere de eşit şartlar sağladı. AKP geldi, dinci-tarikatçı karşı devrimini tamamladı, devleti Nakşi-Nurcu devletine dönüştürdü. Sonra darbeye kalkışan Nurcuları eksilttiler, Nakşiliğin dozunu arttırdılar. Döndük başa. Silahlı kuvvetleri tarikatlar kontrol ediyor yine. Bu arada öyle bir yozlaşma baş gösterdi ki Yeniçeriliği mumla arayacaklar yakında.
Sadece İslamcılığın değil, devletin de esası “komünizmle mücadele”dir 1950’den beri. Komünizmden korkarlar, o korkuyla karanlıkta birleşirler, kaynaşırlar, yekvücut olurlar.
İsmail Hakkı Pekin eski istihbaratçı, laik cumhuriyeti alaşağı etmiş adamlar için “bizim elemanımızdı” diyor. Biliyoruz. Asıl soru şu, onları alıp devletin içine sokan sizler kimin elemanıydınız?
*
http://haber.sol.org.tr/yazarlar/kemal-okuyan/feto-meselesinin-asli-252554
Gazeteci Tunca Bengin, General Pekin’i aramış, konunun detaylarını sormuş, anlattıklarını yazmış. Pekin’in, bu dincileri “Özel Harp Dairesi” içine alma gerekçesinden başlayalım. Bu adamlar kanaat önderleri olduğu için ister istemez böyle bir teşkilat göz ardı edemezmiş bunları. Mutlaka içine alması lazımmış. Önemli olan teşkilatlanan bu kişilerin kontrolüymüş. Yani devletin bunları kontrol etmesi gerekiyormuş, ondan almışlar.
Almasalar ne olurmuş? Devlet içine alıp kontrol etmezse ABD kontrol edermiş.
Peki, amaç hâsıl olmuş mu? Bir bakıma evet. Devletin kontrol etmek istediği adamlar devleti kontrol etmeye başlamış kısa sürede. Hem de ABD istihbaratının kucağında otururken yapmış bunu. Peki, İsmail Hakkı Pekin ve silah arkadaşları ne yapmış bunlar olurken? Hiç. Beceriksizliklerinden veya istemediklerinde değil bu, isteseler de yapamayacaklarından. NATO ordusu olmuşsun, ABD’nin kucağına oturmuşsun, ne diyorlarsa onu yapacaksın. Daha düne kadar CIA, MİT’in içinde faaliyet gösteriyordu. MİT örgütleyen, alet edevatı tedarik eden oydu. JUSMAT (Joint US Military Mission for Aid to Turkey- Türkiye'ye Yardım için Ortak ABD Askeri Kurulu), resmi amacı Türk Silahlı Kuvvetleri'ne eğitim yardımı olan, Ankara'da yerleşik ABD askeri kuruluşudur. Ankara şubesi TSK’nın merkezindedir. Geçtik bunları, MİT’te yükselecek her eleman, TSK’de general adayı olacak her kurmay NATO’da, ABD’deki bu iş için düzenlenmiş okullarda eğitim alır, görev yapar, onaylanıp döner. Kaldı ki Pekin’in sözünü ettiği Özel Harp Dairesi de “kontrgerilla” yöntemleriyle çalışmak üzere bizzat ABD ve NATO tarafından peydahlanmıştır.
Adı geçen bu “sivil” tipleri alıp, örgütleyip, donatıp solun üzerine saldıkları kurum “Seferberlik Tetkik Dairesi” adını taşıyordu. Toplumda sivrilmiş tipleri, Pekin’in deyişiyle “kanaat önderlerini” seçip gerektiğinde kullanmak üzere maaşa bağlıyorlar, kolaylıklar sağlıyorlardı. Pekin devamını getiriyor; bir takım haklar tanınmış, siyasiyse desteklenmiş, tüccarsa ihalede, kredi verilmede kolaylık sağlanmış ya da kanaat önderiyse bunların faaliyetlerine müsaade edilmiş…
Adı geçen tiplerin tarihine bakın, birinin karanlık tarihi Komünizmle Mücadele Derneği’nde başlıyor, diğeri Kanlı Pazar’la kemale eriyor. Yani İslamcılığın esası “komünizmle mücadele”dir. Komünizmle mücadele ise devletin ve elbette ordunun işidir. Böylece komünizmle mücadelede birleşmişler, kaynaşmışlar, tek vücut olmuşlardır. Geriye dönüp bakın, Kenan Evren ile Fethullah Gülen arasında, Mehmet Şevki Eygi ile Turgut Özal arasında hiçbir fark bulamazsınız. Antikomünist, yobaz, karanlık ve acımasızdırlar. Hepsi Amerikan Muhibbidir, hepsi devlet desteklidir, hepsinin bir ayağı Özal Harp Dairesinin, haliyle NATO’nun derinliklerindedir.
Pekin eksik söylüyor, sadece bu ikisi değil İslamcıların hemen hepsi devletin elemanıdır. İslamcılarımız devletin kucağında büyümüştür...
***
HDP’li Sırrı Süreyya Önder, yıllar önce devletin görevlileri ile İmralı seferlerine çıktığı için hüküm giyince “suçunu” Cumhuriyet’te Barış Terkoğlu hatırlattı. Yurtdışında yayımlanan “İmralı Notları”na göre Abdullah Öcalan bile yapılan işin suç olduğunun farkındaydı. Gerisi şöyle: “Karşısında Selahattin Demirtaş, Pervin Buldan ve Sırrı Süreyya Önder oturuyordu. Yüzlerine bakarak sordu: MİT müsteşarları neyle yargılanmak istendi? Vatana ihanetle. Hepimiz vatana ihanetle yargılanabiliriz. Gayrimeşru bir iş yapıyoruz demiyorum. Ama yaptığımız işin hukuki bir güvencesi olmalı.”
MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ın 2012’de İmralı pazarlıkları nedeniyle Fethullahcı savcılarca ifadeye çağrılması iktidar blokunda ilk büyük kırılmaya neden olmuştu. Cemaat, MİT üzerinden iktidar partisini devirmeyi planlıyordu. İmralı’da bunlar da konuşulmuştu. Bu darbeyi engelleyenin kendisi olduğu iddiasındaki Öcalan, FETÖ ile kavgaya başlayan AKP’ye, cephe kurarak rejimi dönüştürmeyi teklif ediyordu. Oturup devletle pazarlık yapmışlar, bir yol haritası belirlemişlerdi. “İslam bayrağı altındaki ortak yaşam” oluşturacaklardı. “Sol, Kürt ve İslam ittifakı” ile yeni anayasa yapılacak, bu cephe marifetiyle “Tanzimat, Meşrutiyet, Cumhuriyet ve 1950’deki çok partili hayata geçişten çok daha önemli bir rejim değişikliği olacak”tı. Öcalan’ın “İslamcılarla ittifak kuracak solcu-Kürtçü parti projesi” MİT mensuplarının önünde hazırlanıyor, yürürlüğe konuyordu.
Geçen hafta HDP çatısı altındaki Erol Katırcıoğlu adlı liberalin Mecliste yaptığı konuşmada AKP’yi Bolşeviklere benzetmesinden fark etmişsinizdir, HDP içinde de Gülen-Eygi damarının varlığının işaretleri var. Antikomünizm düzenin alamet-i farikasıdır.
Cumhuriyeti yıkıp, İslam bayrağı altında ortak yaşam kuracaklarmış! Hâlbuki ortak yaşam kurmaya kalkıştıkları o devlet 1987’de Güneydoğu’da uçaklardan ve helikopterlerden ayetli hadisli bildiriler dağıtarak halkı PKK’ya karşı cihada çağırıyordu. Dağıtılan bildiride şöyle deniyordu: “Vatandaşım. Bakın yüce İslam dini size ne emrediyor. ‘Sizinle savaşanlara karşı Allah yolunda siz de savaşın. Allah tecavüzkârları sevmez' (Bakara Suresi 190. ayet) Vatandaş. Bölücü çete mensupları seni; dininden, çocuklarından, eşinden, vatan, bayrak ve ahlak gibi kutsal değerlerinden koparmak istiyor. Onlara karşı savaşmak senin gibi her Müslüman'ın görevidir. Bu görevi savaşan güvenlik kuvvetlerine yardımcı olarak yap.”
Masa devrildi, Sırrı Süreyya hüküm giydi ve döndük başa. Devlet Kürt illerinde yeniden cihatta. Üstelik arada rejim de değişti ama Öcalan’ın hayal ettiği gibi İslam bayrağı altında ortak bir yaşam kurulamadı.
Neden böyle oldu peki? Osmanlıda oyun çoktur da ondan. Din-min hepsi iktidar kavgasında bir aletten ibaret. Hem MİT’le masaya oturduysan kullanılmayı da kabul etmişsin demektir. Kullandılar ve attılar. Oyun başka aletlerle sürüyor şimdi.
***
Ta 1800’lü yılların başından beri böyle bu; Bizim egemenlerimiz tarikatsız yönetemez. Dini, haliyle tarikatları kullanır, ihtiyaç duyduğunda yaslanır, devlet içinde yol verir, korur, kollar. 1826’da orduda reform yapacağız diye Yeniçerilerle bütünleşmiş olan Bektaşi tarikatını kovdular, yerine Mevlevileri oturttular. Baktılar olmuyor, Mevlevileri de kovup Nakşibendilere açtılar yolu. O gün bugündür Nakşibendiye devletin resmi tarikatıdır. Kısa Cumhuriyet molası hariç tarikat hep devletin içindedir.
Kim derin devletin işe aldığı Fethullah Gülen ve Mehmet Şevki Eygi? Biri Nur, diğeri Nakşibendi tarikatı mensubu. Nurculuk da Nakşibendiyenin uçsuz bucaksız kollarından biri zaten. 1950’li yıllardan beri, bu iki yapılanma devletin ta içinde.
12 Eylül Cuntası Nurcu severdi, en çok Fethullah’ı koruyup kolladı. Özal demokrattı, gelince Nakşilere de eşit şartlar sağladı. AKP geldi, dinci-tarikatçı karşı devrimini tamamladı, devleti Nakşi-Nurcu devletine dönüştürdü. Sonra darbeye kalkışan Nurcuları eksilttiler, Nakşiliğin dozunu arttırdılar. Döndük başa. Silahlı kuvvetleri tarikatlar kontrol ediyor yine. Bu arada öyle bir yozlaşma baş gösterdi ki Yeniçeriliği mumla arayacaklar yakında.
Sadece İslamcılığın değil, devletin de esası “komünizmle mücadele”dir 1950’den beri. Komünizmden korkarlar, o korkuyla karanlıkta birleşirler, kaynaşırlar, yekvücut olurlar.
İsmail Hakkı Pekin eski istihbaratçı, laik cumhuriyeti alaşağı etmiş adamlar için “bizim elemanımızdı” diyor. Biliyoruz. Asıl soru şu, onları alıp devletin içine sokan sizler kimin elemanıydınız?
*
http://haber.sol.org.tr/yazarlar/kemal-okuyan/feto-meselesinin-asli-252554
12/12/2018 Çarşamba
FETÖ meselesinin aslı
Sözcü’ye “FETÖ üyesi olmamakla birlikte FETÖ’ye hizmet etmek” suçlamasıyla dava açıldı. Tam anlaşılmıyor ne dendiği ama çıkartabildiğimiz kadarıyla Sözcü’nün Gülen karşıtı manşet ve haberleri de bu iddiaya kanıt olarak sunulmuş. Küfrettiklerine göre aralarında bir işbirliği var!
Böylece “FETÖ ile mücadele”de samimiyet için temel iki kriteri yargı tescillemiş oldu. Aralık 2013’e kadar Fethullah Gülen ve cemaatini yere göğe sığdıramamak. İlk kriter bu. İkincisi ise bu tarihten sonra her öğün “paralel yapı” demek, birilerini “FETÖ üyeliği” ile suçlamak.
Ya içindesin ya dışında çemberin.
Ama ya çember yoksa!
Başından beri söylüyoruz; dün emekli askeri istihbarat sorumlusu İsmail Hakkı Pekin de açıkladı, Fethullah Gülen “devlet”in adamıydı. Öteden beri. Ona yüklenen misyonlar sürekli değişti ama sabit olan kurulu düzenin korunması, uluslararası tekellerin çıkarları doğrultusunda toplumsal yaşama ve siyaset alanına müdahaleler yapılmasıydı.
İşin gerçeği, Fethullah Gülen’in “devlet”e çalıştığını söylemek için emekli Genelkurmay İstihbarat Daire Başkanı olmak gerekmiyordu. Gülen’e Komünizmle Mücadele derneklerini kurduran iradenin Atlantik’in öte tarafından Ankara’ya kadar uzandığını, bu uğursuz örgütlenme ile Türkiye’deki köhne düzeni savunmak için kurulan diğer örgütlenmeler arasındaki iç içeliği, bunların tamamının büyük patron örgütleri ve uluslararası tekellerle bağlantılarını gösteren sayısız kitap ve makale yayınlandı.
Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonraki yıllarda Türkiye’de hem ABD’nin yönlendirmesi ile hem de açgözlü patronlarımızın kâr arayışını tatmin etmek için geliştirilen bölgesel inisiyatiflerin neredeyse tamamında Fethullahçıların katkısı var. O kadar okul imam yetiştirmek için açılmadı. Türkiye büyük ölçüde halledilmiş, sıra başka ülkelerin toplumsal ve siyasal dinamiklerine müdahale etmeye gelmişti.
Ecevit yılları dahil, bütün siyasi iktidarlar Gülen’in misyonlarının ve bu misyonlar için harekete geçirilen mekanizmaların ulaştığı boyutun farkındaydı. Bunu iyi bir şey olarak görüyor, “ulusal çıkarlara hizmet” olarak adlandırıyorlardı. Fethullah Gülen, AKP’den önce, İslamcılıkla piyasacılığın, İslamcılıkla Amerikancılığın uyumlu olabileceğinin en iyi kanıtlarından biriydi.
Kimse kimseyi kullanmadı, herkes büyük sermayeye hizmet etti, artan uluslararası rekabet ve çelişkilerde Gülen cemaati ABD-Türkiye arasındaki yakın işbirliğinin güvencelerinden biri oldu. Evet, bu aynı zamanda devlet politikasıydı.
Şöyle de özetleyebiliriz, mevcut düzenden yana olan, büyük patronların, uluslararası tekellerin çıkarlarına boyun eğen ya da hizmet eden herkes Gülen’le işbirliği halindeydi, çemberin dışında bir tek ama bir tek sömürü düzenine açıktan karşı olanlar vardı.
Sonra uluslararası alanda rekabet ve çelişkilerin derinleştiği bir döneme girildi, ABD ve Avrupa Birliği’nin içi de karıştı. AKP iktidarının tutarsızlıkları ve bu rekabet ve çelişki ortamında daha iddialı çıkışlar yapmaya başlaması ABD yönetimi ile Erdoğan arasındaki göz yaşartıcı uyuma gölge düşürdü. Böylece Gülen’e yeni bir misyon yüklendi: Erdoğan’ı yalnızlaştırmak. Bunun kolay olacağı düşünülüyordu çünkü çemberin içi-dışı yoktu, Fethullahçılar her yerdeydi, herkesleydi. Devlet Ergenekonla, Balyozla yeniden düzenlenirken bütün önemli operasyonları cemaat icra etmiş, imzayı AKP atmıştı.
Bu tabloda Erdoğan’ı hem AKP içinde hem de bürokraside yalnızlaştırmak kolay olacaktı.
Olmadı… Olmaması genellikle Fethullahçıların güç zehirlenmesine ya da Erdoğan’ın mücadeleciliğine bağlanıyor. Bunlar vardır ama asıl uluslararası alandaki rekabetin şiddetine odaklanmak gerekir. ABD’ye, daha doğrusu ABD’deki belli bir odağa daha da steril bir Türkiye armağan etmeye yanaşmayacak birden fazla güçlü ülke ve aktör vardı ve hâlâ var.
Sonuçta Erdoğan’ı yalnızlaştıramayan cemaatin müdahaleleri daha kapsamlı hale geldi, işi darbeye kadar götürdüler. Ama aslında kanlı darbe girişimi dahil hedefleri hep aynıydı: Erdoğan’ı yalnızlaştırmak. Çünkü AKP’den fazlasıyla memnunlar.
Ve işte burada da çemberin içi - çemberin dışı yok. Ayrıştıramazsınız. Her gün onar onar, bazen yüzer yüzer yeni gözaltılar oluyor: FETÖ’cüler yakalandı!
FETÖ’cüler yakalanıyor ama bir yandan da görülüyor ki, Gülenciler kritik yerlere getiriliyor, bürokraside ilginç gelişmeler yaşanıyor. Aslında şaşırtıcı değil, çünkü ABD ve AB ile ilişkileri düzeltme derdindeki iktidar bunun bir yerden sonra cemaatçi kadrolara da gereksineceğini biliyor.
E zaten çemberin içi dışı yok.
Bugün en geniş anlamıyla FETÖ suçlamaları ve soruşturmaları, ABD ve Avrupa Birliği’ne “bana alternatif aramaya çalışmayın” mesajından başka bir anlam ifade etmiyor. Oysa, Erdoğan’a ve AKP’ye karşı olmak için “dış güçler”e gerek yok! Düzen cephesi ve en başta hükümet kendi içine ve yakınına baksın fesat, komplo arıyorsa. Toplumsal açıdan bugünkü siyasi iktidara tepki ya da öfke olmaması ise imkansızdır, burası Türkiye. FETÖ’yü böylesi bir imkansıza ulaşmak için de yarattı yıllar önce bu düzen. Şimdi dolanıp duruyorlar.
İktidar bir gün “Gülen’e karşı olanlar haindir” diyecek, ertesi gün “bana karşı olan herkes FETÖ’cüdür”! Şaka gibi…
Ama Türkiye artık şaka kaldırmıyor.
Çünkü bu “şaka”nın ardında “2013’e kadar Fethullah Gülen bu ülkeye hizmet etti, sonra hain oldu” tezi var. Yavaş yavaş bu tezi daha açıkça dillendirmeye başladılar. “Kandırıldık” daha masum bir saçmalıktı. Sonradan hainlik iddiası ise Türkiye’de NATO’culuğun, piyasacılığın, devrim düşmanlığının meşrulaştırılması içindir. Gülen için en fazla “hükümete ihanet etti” diyebilirsiniz. Ancak cemaat bu halka ihanet etmedi, bu halkın her daim düşmanıydı.
*
https://odatv.com/mit-fethullah-gulen-sizden-mi-sorusuna-ne-yanit-verdi-12121815.html
Böylece “FETÖ ile mücadele”de samimiyet için temel iki kriteri yargı tescillemiş oldu. Aralık 2013’e kadar Fethullah Gülen ve cemaatini yere göğe sığdıramamak. İlk kriter bu. İkincisi ise bu tarihten sonra her öğün “paralel yapı” demek, birilerini “FETÖ üyeliği” ile suçlamak.
Ya içindesin ya dışında çemberin.
Ama ya çember yoksa!
Başından beri söylüyoruz; dün emekli askeri istihbarat sorumlusu İsmail Hakkı Pekin de açıkladı, Fethullah Gülen “devlet”in adamıydı. Öteden beri. Ona yüklenen misyonlar sürekli değişti ama sabit olan kurulu düzenin korunması, uluslararası tekellerin çıkarları doğrultusunda toplumsal yaşama ve siyaset alanına müdahaleler yapılmasıydı.
İşin gerçeği, Fethullah Gülen’in “devlet”e çalıştığını söylemek için emekli Genelkurmay İstihbarat Daire Başkanı olmak gerekmiyordu. Gülen’e Komünizmle Mücadele derneklerini kurduran iradenin Atlantik’in öte tarafından Ankara’ya kadar uzandığını, bu uğursuz örgütlenme ile Türkiye’deki köhne düzeni savunmak için kurulan diğer örgütlenmeler arasındaki iç içeliği, bunların tamamının büyük patron örgütleri ve uluslararası tekellerle bağlantılarını gösteren sayısız kitap ve makale yayınlandı.
Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonraki yıllarda Türkiye’de hem ABD’nin yönlendirmesi ile hem de açgözlü patronlarımızın kâr arayışını tatmin etmek için geliştirilen bölgesel inisiyatiflerin neredeyse tamamında Fethullahçıların katkısı var. O kadar okul imam yetiştirmek için açılmadı. Türkiye büyük ölçüde halledilmiş, sıra başka ülkelerin toplumsal ve siyasal dinamiklerine müdahale etmeye gelmişti.
Ecevit yılları dahil, bütün siyasi iktidarlar Gülen’in misyonlarının ve bu misyonlar için harekete geçirilen mekanizmaların ulaştığı boyutun farkındaydı. Bunu iyi bir şey olarak görüyor, “ulusal çıkarlara hizmet” olarak adlandırıyorlardı. Fethullah Gülen, AKP’den önce, İslamcılıkla piyasacılığın, İslamcılıkla Amerikancılığın uyumlu olabileceğinin en iyi kanıtlarından biriydi.
Kimse kimseyi kullanmadı, herkes büyük sermayeye hizmet etti, artan uluslararası rekabet ve çelişkilerde Gülen cemaati ABD-Türkiye arasındaki yakın işbirliğinin güvencelerinden biri oldu. Evet, bu aynı zamanda devlet politikasıydı.
Şöyle de özetleyebiliriz, mevcut düzenden yana olan, büyük patronların, uluslararası tekellerin çıkarlarına boyun eğen ya da hizmet eden herkes Gülen’le işbirliği halindeydi, çemberin dışında bir tek ama bir tek sömürü düzenine açıktan karşı olanlar vardı.
Sonra uluslararası alanda rekabet ve çelişkilerin derinleştiği bir döneme girildi, ABD ve Avrupa Birliği’nin içi de karıştı. AKP iktidarının tutarsızlıkları ve bu rekabet ve çelişki ortamında daha iddialı çıkışlar yapmaya başlaması ABD yönetimi ile Erdoğan arasındaki göz yaşartıcı uyuma gölge düşürdü. Böylece Gülen’e yeni bir misyon yüklendi: Erdoğan’ı yalnızlaştırmak. Bunun kolay olacağı düşünülüyordu çünkü çemberin içi-dışı yoktu, Fethullahçılar her yerdeydi, herkesleydi. Devlet Ergenekonla, Balyozla yeniden düzenlenirken bütün önemli operasyonları cemaat icra etmiş, imzayı AKP atmıştı.
Bu tabloda Erdoğan’ı hem AKP içinde hem de bürokraside yalnızlaştırmak kolay olacaktı.
Olmadı… Olmaması genellikle Fethullahçıların güç zehirlenmesine ya da Erdoğan’ın mücadeleciliğine bağlanıyor. Bunlar vardır ama asıl uluslararası alandaki rekabetin şiddetine odaklanmak gerekir. ABD’ye, daha doğrusu ABD’deki belli bir odağa daha da steril bir Türkiye armağan etmeye yanaşmayacak birden fazla güçlü ülke ve aktör vardı ve hâlâ var.
Sonuçta Erdoğan’ı yalnızlaştıramayan cemaatin müdahaleleri daha kapsamlı hale geldi, işi darbeye kadar götürdüler. Ama aslında kanlı darbe girişimi dahil hedefleri hep aynıydı: Erdoğan’ı yalnızlaştırmak. Çünkü AKP’den fazlasıyla memnunlar.
Ve işte burada da çemberin içi - çemberin dışı yok. Ayrıştıramazsınız. Her gün onar onar, bazen yüzer yüzer yeni gözaltılar oluyor: FETÖ’cüler yakalandı!
FETÖ’cüler yakalanıyor ama bir yandan da görülüyor ki, Gülenciler kritik yerlere getiriliyor, bürokraside ilginç gelişmeler yaşanıyor. Aslında şaşırtıcı değil, çünkü ABD ve AB ile ilişkileri düzeltme derdindeki iktidar bunun bir yerden sonra cemaatçi kadrolara da gereksineceğini biliyor.
E zaten çemberin içi dışı yok.
Bugün en geniş anlamıyla FETÖ suçlamaları ve soruşturmaları, ABD ve Avrupa Birliği’ne “bana alternatif aramaya çalışmayın” mesajından başka bir anlam ifade etmiyor. Oysa, Erdoğan’a ve AKP’ye karşı olmak için “dış güçler”e gerek yok! Düzen cephesi ve en başta hükümet kendi içine ve yakınına baksın fesat, komplo arıyorsa. Toplumsal açıdan bugünkü siyasi iktidara tepki ya da öfke olmaması ise imkansızdır, burası Türkiye. FETÖ’yü böylesi bir imkansıza ulaşmak için de yarattı yıllar önce bu düzen. Şimdi dolanıp duruyorlar.
İktidar bir gün “Gülen’e karşı olanlar haindir” diyecek, ertesi gün “bana karşı olan herkes FETÖ’cüdür”! Şaka gibi…
Ama Türkiye artık şaka kaldırmıyor.
Çünkü bu “şaka”nın ardında “2013’e kadar Fethullah Gülen bu ülkeye hizmet etti, sonra hain oldu” tezi var. Yavaş yavaş bu tezi daha açıkça dillendirmeye başladılar. “Kandırıldık” daha masum bir saçmalıktı. Sonradan hainlik iddiası ise Türkiye’de NATO’culuğun, piyasacılığın, devrim düşmanlığının meşrulaştırılması içindir. Gülen için en fazla “hükümete ihanet etti” diyebilirsiniz. Ancak cemaat bu halka ihanet etmedi, bu halkın her daim düşmanıydı.
*
https://odatv.com/mit-fethullah-gulen-sizden-mi-sorusuna-ne-yanit-verdi-12121815.html
MİT "Fethullah Gülen sizden mi" sorusuna ne yanıt verdi
Erzincan Başsavcısıyken soruşturmayı yürüten İlhan Cihaner, Odatv'ye konuştu.
12.12.2018 10:08 Karakter boyutu : 
Genelkurmay İstihbarat Dairesi eski Başkanı Emekli Korgeneral İsmail Hakkı Pekin’in Fethullah Gülen ve Mehmet Şevket Eygi’nin 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildiğini öne sürmüştü.
Pekin, konuyla ilgili "Fetullah Gülen, Mehmet Şevket Eygi gibi isimler 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildi. Görevleri, Yeşil Kuşak projesi çerçevesinde komünizmle mücadele faaliyetleriydi. 12 Eylül’den sonra yakalanan Fetullah Gülen’in serbest bırakılması için Genelkurmay Başkanı aradı ve serbest bırakıldı" dedi.
Pekin’in sözleri, Fethullah Gülen’in devlet içinde görev aldığının ilk elden açıklamasıydı.
CİHANER’İN YÜRÜTTÜĞÜ SORUŞTURMA
Gülen’in devlet içindeki pozisyonunun peşine 2009 yılında o dönem Erzincan Başsavcısı olan eski CHP Milletvekili İlhan Cihaner düşmüştü.
Cihaner, Erzincan Başsavcısı iken, “Fetullah Gülen grubuna” yönelik, kara para aklama, casusluk KPSS ve polis akademisi sınav sorularını elde ederek kamuda kadrolaşma suçlarını kapsayan başlıklarla soruşturma başlattı.
İlhan Cihaner, yürüttüğü soruşturma kapsamında Milli İstihbarat Teşkilatı’na (MİT) bir yazı yazarak, ellerinde Fethullahçılarla ilgili suçlamalara dayanacak olacak bilgi, rapor olup olmadığını sordu. MİT'e sorulan sorular arasında "Fethullah Gülen'in herhangi bir ad altında Müsteşarlığınızın ya da başka güvenlik/istihbarat birimleri ile organik bağının bulunup bulunmadığı" da yer aldı.
“ORGANİK BAĞININ BULUNDUĞUNA İLİŞKİN OLARAK MÜSTEŞARLIĞIMIZIN BİR TESPİTİ BULUNMAMAKTADIR”
MİT, Cihaner’in sorularına şu yanıtları verdi:
“Fethullah Gülen Grubu, Süleymancı kesim ve Menzil Grubu hakkında Müsteşarlığımızca ilgili mercilere iletilmiş ve ilgi yazıda belirtildiği şekilde suç şüphesi içeren herhangi bir rapor/bilgi notu mevcut değildir.
Fethullah Gülen'in herhangi bir ad veya konum altında Müsteşarlığımızda organik bağı mevcut değildir. Öte yandan, anılanın başka güvenlik/istihbarat birimleriyle organik bağının bulunduğuna ilişkin olarak da, Müsteşarlığımızın bir tespiti bulunmamaktadır.”
TANIK OLARAK DİNLENMESİNE İZİN VERİLMEDİ
İlhan Cihaner ayrıca, MİT'e 1997 yılında MİT'in Fethullah Gülen Grubunun kara para aklama suçu işlediğine ilişkin bir rapor düzenleyip düzenlemediğini de sordu.
MİT verdiği yanıtta böyle bir rapor hazırlanmadığını, basında yer alan iddialar üzerine Başbakan Necmettin Erbakan’a bir bilgi notu sunulduğunu kaydetti.
İlhan Cihaner, Fethullahçılara yönelik soruşturmayı derinleştirmek adına MİT Eski Müsteşarı Şenkal Atasagun'u tanık olarak dinlemek istedi. Ancak, MİT Müsteşarlığı tarafından Atasagun'un tanık olarak ifade vermesine izin verilmedi.
BAKANLIK’A YAZI
İlhan Cihaner, 12 Ocak 2010 tarihinde Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne "acele" koduyla bir yazı gönderiyor. Cihaner yazıda, kendilerine ulaşan bir muhbir olduğunu, muhbirin "Ankara- Erzurum ve Erzincan'da yüksek rütbeli üç komutana komplo düzenleneceğini, bunlara ait ev ve araçlarına silah ve mühimmat konularak tutuklanmalarının sağlanacağı, bu konu için kendisi ve arkadaşına bir savcı tarafından teklifte bulunulduğunu" dediğini aktarıyor.
Cihaner, Bakanlığa gönderdiği yazıda muhbirin ifadede "görüştükleri savcının kendisini İliç savcısı olarak tanıttığını, Erzurum'da tanıdık bir savcı daha olduğunu, silahları söyleyecekleri yere gömmesini istediklerini daha sonra ihbar edilip ismini hatırlamadığı jandarma görevlisini tutuklattırıp Ergenekon'a sokacaklarını" söylediğini kaydediyor ve konuyla ilgili yaptıkları işlemleri anlatıyor.
İlhan Cihaner, muhbir ve kardeşinin telefonlarının dinlenmesi için başvuru yapıldığını ancak başvurunun reddedildiğini de kaydediyor.
Cihaner'in Adalet Bakanlığı'ndan talebi ise oluşturulacak bir ekibin soruşturmaya dahil olması ve iddiaların araştırılması.
BİLGİ NOTUNU İSTEDİ TUTUKLANDI
Cihaner’in Erzincan Başsavcısı olarak MİT’e yazdığı son yazı 16 Şubat 2010 tarihini taşıyor. Cihaner, MİT’ten, Erbakan’a sunulan bilgi notunu istiyor.
İlhan Cihaner, aynı gün Erzurum Özel Yetkili Cumhuriyet Savcısı Osman Şanal’ın talimatıyla “Ergenekon terör örgütüne üye olmak, resmi evrakta sahtecilik, iftira ve tehdit” suçlamalarıyla gözaltına alınıyor ve tutuklanıyor. Erzurum Savcısı Osman Şanal’ın elindeki en büyük “delil” ise “Gizli tanık Efe” olarak ifade veren İliç Savcısı Bayram Bozkurt’un iddiaları.
Cihaner’in tutuklanmasının ardından soruşturma dosyasının alan savcı Rasim Karakullukçu, MİT’in yazılarına da atıfta bulunarak, Fethullahçılarla ilgili soruşturmayı “Kovuşturmaya yer yoktur” kararı vererek kapatıyor.
Cihaner’i soruşturmadan kendisine kurulan bir kumpasla uzak tutuluyor. Bugün, Cihaner’i tutuklatan Osman Şanal ve soruşturmayı kapatan Rasim Karakullukçu FETÖ üyeliğinden yargılanıyor.
MİT GÜLEN’İ KORUDU
Peki, MİT’in verdiği yanıtları nasıl okumak gerekiyor?
Genelkurmay İstihbarat Dairesi eski Başkanı Emekli Korgeneral İsmail Hakkı Pekin, Fethullah Gülen’in 1959 yılında Özel Harp Dairesi’nde görevlendirildiğini, 12 Eylül’de gözaltından Kenan Evren tarafından çıkarıldığını söylüyor.
MİT ise Fethullahçılarla ilgili soruşturma yürüten Cihaner’e, Gülen’in herhangi bir birimiyle ilişkisinin tespit edilemediğini söylüyor.
Gelelim bir başka çelişkiye… MİT, Fethullah Gülen Grubu’yla ilgili hazırladıkları bir rapor olmadığını söylüyor.
Ancak hakikat öyle değil…
FETÖ’nün Odatv kumpasında, Odatv’nin bilgisayarlarına virüslü dosyalar yüklenmişti. O dosyalar arasında, MİT’in Fethullahçılar hakkında hazırladığı 24 Haziran 2004 tarihli bir raporu da bulunuyor. “Fethullah Gülen Grubu’nun yurt dışı faaliyetleri” isimli raporda, Fethullahçıların devletteki kadrolaşmaları, finans ayağı, eğitim kurumları açması gibi birçok başlıkta bilgiler yer alıyor.
Cihaner, konuyla ilgili bilgisi olan eski MİT Müsteşarı Şenkal Atasagun’u tanık olarak dinlemek istediğinde dönemin MİT Müsteşarı Emre Taner, izin vermiyor.
“ADALET MEKANİZMASI DA OLSA ADALET BAKANLIĞI ÜZERİNDEN GELMEYEN BAZI TALEPLERİN…”
Aradan yıllar geçiyor. 15 Temmuz darbe girişimi sonrası Meclis’te oluşturulan komisyonda İlhan Cihaner’le Emre Taner karşı karşıya geliyor. Cihaner, Taner’e savcıyken yazdığı yazıları hatırlatıp ellerindeki raporları neden göndermediklerini soruyor. Taner’in yanıtı ise Fethullahçıların nasıl korunduğunu gözler önüne seriyor:
“MİT’in o dönemde bazı böyle Ortodoks kararları vardı. Yani Başbakanın dışında, kanunda yer alan hususların dışında, doğrudan doğruya, adalet mekanizması da olsa Adalet Bakanlığı üzerinden gelmeyen bazı taleplerin cevaplanmaması veya işte bu şekilde cevaplanması tarzında bir anlayış hâkimdi, başka bir art niyet yoktur, inanınız ki bir şeyi örtmek, saklamak vesaire değildir.”
Cihaner komisyonda, Emre Taner’e Şenkal Atasagun’un dinlenmesine neden izin verilmediğini soruyor. Komisyonda iki isim arasında şu diyalog yaşanıyor:
EMRE TANER: Efendim, o dönemde tamamen gene bir çerçeveli anlayış çerçevesinde hareket edilmiştir. Yani MİT müsteşarları Başbakanın müsaadesi olmadan böyle bir şey yapmaz, yapmamalıdır, Başbakan müsaade ederse ki Erzincan olayında Başbakan oradaki iki arkadaşımız için bu müsaadeyi vermiştir, yoksa onlar da alınamazdı.
İLHAN CİHANER: Bakın, ben bu yapıyı soruşturmak için müsaade istediğimde verilmiyor, ama o yapının kurguladığı ve sizce kumpas olduğu bilinen kişilere yönelik bu izin veriliyor.
EMRE TANER: Yani bir çelişki var, kabul ediyorum, ama bunu, tabii...
İLHAN CİHANER: Çelişki, ama Türkiye'yi bu noktaya getirdi bu çelişki.
EMRE TANER: Evet. Şenkal Atasagun’a müsaade verilmemesi konusunu, ben, şu noktada... Çünkü onun altında çalışan bir adamdım o dönemde, o itibarla yorumlayacak yetenekte değilim, lütfen...
Sonuç olarak MİT’ten birileri Fethullahçı yapılanmayı ve lideri Gülen’i, soruşturma yürüten bir savcıya karşı korumuştu. Hatta, yargı içindeki Fethullahçılar eliyle savcı Cihaner tutuklanmıştı.
CİHANER: AKP ELİTLERİ FETULLAHÇI YAPILANMA İLE ALABİLDİĞİNE İLTİSAKLI
Peki, olan bitene İlhan Cihaner ne diyor? Odatv’ye konuşan Cihaner bugün yürütülen FETÖ soruşturmalarına değinerek şunları söyledi:
“İsmail Hakkı Pekin’in açıklamalarının bir kaç önemli sonucu var bence: birincisi ve en önemlisi; devletin Fetullahçı yapılanmayla ilgili bütünlüklü ve etkin bir mücadele anlayışı ve pratiği yok. Bu hususların şimdiye kadar didik didik edilmiş olması gerekirdi. Nasıl büyüdü? Kimler korudu? Dış bağlantıları nedir? Maalesef AKP elitleri Fetullahçı yapılanma ile alabildiğine ‘iltisaklı’ olduğu İçin soruşturmalar oraya yaklaşınca hemen etkinliğini yitiriyor. İşte çok önemli iş adamları, Yargıçlar gazeteciler, politikacılar AKP ye iltihak ettikçe dokunulmaz oluyorlar. Hatta ödüllendiriliyorlar.
İkinci sonucu; Fetullahçı yapılanma ve darbeler tarihimizle ile ilgili olarak solun tahlilinin baştan itibaren haklılığı. Siyasal İslam ve bazı cemaatlerin devlet tarafından nasıl kötüye kullanıldığı ve bunun sorgulamasının halen İslami camia tarafından yapılmak yerine saçma sapan komplo teorileriyle beyinlerin bulandırılmaya çalışılıyor olması.
Bir diğer önemli sonucu; Emperyalizmin ülkemizde geçmişte ve halen oldukça etkili olduğu gerçeği. Komünizmle mücadele derneklerinden gladyoya, Fetullahçı yapılanmadan faili meçhul siyasi cinayetlere kadar emperyalizmin aparatlarını üzerine hiç gidilmediği gerçeği.
Tabii bir de Sayın Pekin’in bugüne kadar niçin bu açıklamayı yapmadığı sorusu var.”
“YENİDEN FETULLAHÇI YAPILANMA LEHİNE DÖNÜYOR HAVA”
Cihaner, kendisinin Başsavcı olduğu dönemde yürüttüğü soruşturmaya da değinerek şunları kaydetti:
“Benim tutuklanmama kadar giden ve tutuklanınca Fetullahçı savcılar tarafından kapatılan soruşturma belki de etkin tek soruşturmaydı. O dönem, hatta hemen 15 Temmuz sonrası iktidar, sahiden bu yapılanmalar ile etkili mücadele etmeyi düşünseydi tüm bu soruların cevabı da ortaya çıkardı. Ama iktidarın böyle bir niyeti ya da kapasitesi olmadığı gibi devlette kadrolaşmayı benzer başka cemaatlerle yapmaya çalışıyor. Hatta yeniden Fetullahçı yapılanma lehine dönüyor hava. Görünürde iri iri laflar ediliyor ama Fetullahçı yapılanmanın çok etkili figürlerin arka arkaya beraat ettiği tahliye olduğu fakat Sözcü yazarlarının ve Gezicilerin Fetullahçılıkla suçlandığı absürt bir süreç yaşıyoruz.
Genel olarak Muhalefetin de karşı karşıya kalınan tehdide yüzeysel yaklaştığı kendilerine sızan unsurlara karşı etkili bir yöntem izlemek yerine sadece ‘mağduriyet’ eksenli baktığı anlaşılıyor. Burada da asıl sorumlu AKP. Etkin bir soruşturma yapmak yerine kendi sorumluluğunu gizlemek için soruşturmaları muhalif yapıları bastırmak ve suçlamak İçin kullandıkça muhalif yapılar mücadele sürecinin bir parçası olamıyor.
Sonuç olarak belki de bir kaç kuşağı etkileyecek çok ‘sıradışı’ bir sorunumuz var. Adli, sosyolojik, uluslararası ilişkiler gibi birçok alanı ilgilendiren bir sorun. Ama iktidar bu sorunla etkin ve adil bir mücadele perspektifinden yoksun.”
Sami Menteş
Odatv.com
*
Pekin, konuyla ilgili "Fetullah Gülen, Mehmet Şevket Eygi gibi isimler 1959’da Özel Harp Dairesi içinde görevlendirildi. Görevleri, Yeşil Kuşak projesi çerçevesinde komünizmle mücadele faaliyetleriydi. 12 Eylül’den sonra yakalanan Fetullah Gülen’in serbest bırakılması için Genelkurmay Başkanı aradı ve serbest bırakıldı" dedi.
Pekin’in sözleri, Fethullah Gülen’in devlet içinde görev aldığının ilk elden açıklamasıydı.
CİHANER’İN YÜRÜTTÜĞÜ SORUŞTURMA
Gülen’in devlet içindeki pozisyonunun peşine 2009 yılında o dönem Erzincan Başsavcısı olan eski CHP Milletvekili İlhan Cihaner düşmüştü.
Cihaner, Erzincan Başsavcısı iken, “Fetullah Gülen grubuna” yönelik, kara para aklama, casusluk KPSS ve polis akademisi sınav sorularını elde ederek kamuda kadrolaşma suçlarını kapsayan başlıklarla soruşturma başlattı.
İlhan Cihaner, yürüttüğü soruşturma kapsamında Milli İstihbarat Teşkilatı’na (MİT) bir yazı yazarak, ellerinde Fethullahçılarla ilgili suçlamalara dayanacak olacak bilgi, rapor olup olmadığını sordu. MİT'e sorulan sorular arasında "Fethullah Gülen'in herhangi bir ad altında Müsteşarlığınızın ya da başka güvenlik/istihbarat birimleri ile organik bağının bulunup bulunmadığı" da yer aldı.“ORGANİK BAĞININ BULUNDUĞUNA İLİŞKİN OLARAK MÜSTEŞARLIĞIMIZIN BİR TESPİTİ BULUNMAMAKTADIR”
MİT, Cihaner’in sorularına şu yanıtları verdi:
“Fethullah Gülen Grubu, Süleymancı kesim ve Menzil Grubu hakkında Müsteşarlığımızca ilgili mercilere iletilmiş ve ilgi yazıda belirtildiği şekilde suç şüphesi içeren herhangi bir rapor/bilgi notu mevcut değildir.
Fethullah Gülen'in herhangi bir ad veya konum altında Müsteşarlığımızda organik bağı mevcut değildir. Öte yandan, anılanın başka güvenlik/istihbarat birimleriyle organik bağının bulunduğuna ilişkin olarak da, Müsteşarlığımızın bir tespiti bulunmamaktadır.”
TANIK OLARAK DİNLENMESİNE İZİN VERİLMEDİ
İlhan Cihaner ayrıca, MİT'e 1997 yılında MİT'in Fethullah Gülen Grubunun kara para aklama suçu işlediğine ilişkin bir rapor düzenleyip düzenlemediğini de sordu.
MİT verdiği yanıtta böyle bir rapor hazırlanmadığını, basında yer alan iddialar üzerine Başbakan Necmettin Erbakan’a bir bilgi notu sunulduğunu kaydetti.
İlhan Cihaner, Fethullahçılara yönelik soruşturmayı derinleştirmek adına MİT Eski Müsteşarı Şenkal Atasagun'u tanık olarak dinlemek istedi. Ancak, MİT Müsteşarlığı tarafından Atasagun'un tanık olarak ifade vermesine izin verilmedi.
BAKANLIK’A YAZI
İlhan Cihaner, 12 Ocak 2010 tarihinde Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne "acele" koduyla bir yazı gönderiyor. Cihaner yazıda, kendilerine ulaşan bir muhbir olduğunu, muhbirin "Ankara- Erzurum ve Erzincan'da yüksek rütbeli üç komutana komplo düzenleneceğini, bunlara ait ev ve araçlarına silah ve mühimmat konularak tutuklanmalarının sağlanacağı, bu konu için kendisi ve arkadaşına bir savcı tarafından teklifte bulunulduğunu" dediğini aktarıyor.
Cihaner, Bakanlığa gönderdiği yazıda muhbirin ifadede "görüştükleri savcının kendisini İliç savcısı olarak tanıttığını, Erzurum'da tanıdık bir savcı daha olduğunu, silahları söyleyecekleri yere gömmesini istediklerini daha sonra ihbar edilip ismini hatırlamadığı jandarma görevlisini tutuklattırıp Ergenekon'a sokacaklarını" söylediğini kaydediyor ve konuyla ilgili yaptıkları işlemleri anlatıyor.
İlhan Cihaner, muhbir ve kardeşinin telefonlarının dinlenmesi için başvuru yapıldığını ancak başvurunun reddedildiğini de kaydediyor.
Cihaner'in Adalet Bakanlığı'ndan talebi ise oluşturulacak bir ekibin soruşturmaya dahil olması ve iddiaların araştırılması.
BİLGİ NOTUNU İSTEDİ TUTUKLANDI
Cihaner’in Erzincan Başsavcısı olarak MİT’e yazdığı son yazı 16 Şubat 2010 tarihini taşıyor. Cihaner, MİT’ten, Erbakan’a sunulan bilgi notunu istiyor.
İlhan Cihaner, aynı gün Erzurum Özel Yetkili Cumhuriyet Savcısı Osman Şanal’ın talimatıyla “Ergenekon terör örgütüne üye olmak, resmi evrakta sahtecilik, iftira ve tehdit” suçlamalarıyla gözaltına alınıyor ve tutuklanıyor. Erzurum Savcısı Osman Şanal’ın elindeki en büyük “delil” ise “Gizli tanık Efe” olarak ifade veren İliç Savcısı Bayram Bozkurt’un iddiaları.
Cihaner’in tutuklanmasının ardından soruşturma dosyasının alan savcı Rasim Karakullukçu, MİT’in yazılarına da atıfta bulunarak, Fethullahçılarla ilgili soruşturmayı “Kovuşturmaya yer yoktur” kararı vererek kapatıyor.
Cihaner’i soruşturmadan kendisine kurulan bir kumpasla uzak tutuluyor. Bugün, Cihaner’i tutuklatan Osman Şanal ve soruşturmayı kapatan Rasim Karakullukçu FETÖ üyeliğinden yargılanıyor.
MİT GÜLEN’İ KORUDU
Peki, MİT’in verdiği yanıtları nasıl okumak gerekiyor?
Genelkurmay İstihbarat Dairesi eski Başkanı Emekli Korgeneral İsmail Hakkı Pekin, Fethullah Gülen’in 1959 yılında Özel Harp Dairesi’nde görevlendirildiğini, 12 Eylül’de gözaltından Kenan Evren tarafından çıkarıldığını söylüyor.
MİT ise Fethullahçılarla ilgili soruşturma yürüten Cihaner’e, Gülen’in herhangi bir birimiyle ilişkisinin tespit edilemediğini söylüyor.
Gelelim bir başka çelişkiye… MİT, Fethullah Gülen Grubu’yla ilgili hazırladıkları bir rapor olmadığını söylüyor.
Ancak hakikat öyle değil…
FETÖ’nün Odatv kumpasında, Odatv’nin bilgisayarlarına virüslü dosyalar yüklenmişti. O dosyalar arasında, MİT’in Fethullahçılar hakkında hazırladığı 24 Haziran 2004 tarihli bir raporu da bulunuyor. “Fethullah Gülen Grubu’nun yurt dışı faaliyetleri” isimli raporda, Fethullahçıların devletteki kadrolaşmaları, finans ayağı, eğitim kurumları açması gibi birçok başlıkta bilgiler yer alıyor.
Cihaner, konuyla ilgili bilgisi olan eski MİT Müsteşarı Şenkal Atasagun’u tanık olarak dinlemek istediğinde dönemin MİT Müsteşarı Emre Taner, izin vermiyor.
“ADALET MEKANİZMASI DA OLSA ADALET BAKANLIĞI ÜZERİNDEN GELMEYEN BAZI TALEPLERİN…”
Aradan yıllar geçiyor. 15 Temmuz darbe girişimi sonrası Meclis’te oluşturulan komisyonda İlhan Cihaner’le Emre Taner karşı karşıya geliyor. Cihaner, Taner’e savcıyken yazdığı yazıları hatırlatıp ellerindeki raporları neden göndermediklerini soruyor. Taner’in yanıtı ise Fethullahçıların nasıl korunduğunu gözler önüne seriyor:
“MİT’in o dönemde bazı böyle Ortodoks kararları vardı. Yani Başbakanın dışında, kanunda yer alan hususların dışında, doğrudan doğruya, adalet mekanizması da olsa Adalet Bakanlığı üzerinden gelmeyen bazı taleplerin cevaplanmaması veya işte bu şekilde cevaplanması tarzında bir anlayış hâkimdi, başka bir art niyet yoktur, inanınız ki bir şeyi örtmek, saklamak vesaire değildir.”
Cihaner komisyonda, Emre Taner’e Şenkal Atasagun’un dinlenmesine neden izin verilmediğini soruyor. Komisyonda iki isim arasında şu diyalog yaşanıyor:
EMRE TANER: Efendim, o dönemde tamamen gene bir çerçeveli anlayış çerçevesinde hareket edilmiştir. Yani MİT müsteşarları Başbakanın müsaadesi olmadan böyle bir şey yapmaz, yapmamalıdır, Başbakan müsaade ederse ki Erzincan olayında Başbakan oradaki iki arkadaşımız için bu müsaadeyi vermiştir, yoksa onlar da alınamazdı.
İLHAN CİHANER: Bakın, ben bu yapıyı soruşturmak için müsaade istediğimde verilmiyor, ama o yapının kurguladığı ve sizce kumpas olduğu bilinen kişilere yönelik bu izin veriliyor.
EMRE TANER: Yani bir çelişki var, kabul ediyorum, ama bunu, tabii...
İLHAN CİHANER: Çelişki, ama Türkiye'yi bu noktaya getirdi bu çelişki.
EMRE TANER: Evet. Şenkal Atasagun’a müsaade verilmemesi konusunu, ben, şu noktada... Çünkü onun altında çalışan bir adamdım o dönemde, o itibarla yorumlayacak yetenekte değilim, lütfen...
Sonuç olarak MİT’ten birileri Fethullahçı yapılanmayı ve lideri Gülen’i, soruşturma yürüten bir savcıya karşı korumuştu. Hatta, yargı içindeki Fethullahçılar eliyle savcı Cihaner tutuklanmıştı.
CİHANER: AKP ELİTLERİ FETULLAHÇI YAPILANMA İLE ALABİLDİĞİNE İLTİSAKLI
Peki, olan bitene İlhan Cihaner ne diyor? Odatv’ye konuşan Cihaner bugün yürütülen FETÖ soruşturmalarına değinerek şunları söyledi:
“İsmail Hakkı Pekin’in açıklamalarının bir kaç önemli sonucu var bence: birincisi ve en önemlisi; devletin Fetullahçı yapılanmayla ilgili bütünlüklü ve etkin bir mücadele anlayışı ve pratiği yok. Bu hususların şimdiye kadar didik didik edilmiş olması gerekirdi. Nasıl büyüdü? Kimler korudu? Dış bağlantıları nedir? Maalesef AKP elitleri Fetullahçı yapılanma ile alabildiğine ‘iltisaklı’ olduğu İçin soruşturmalar oraya yaklaşınca hemen etkinliğini yitiriyor. İşte çok önemli iş adamları, Yargıçlar gazeteciler, politikacılar AKP ye iltihak ettikçe dokunulmaz oluyorlar. Hatta ödüllendiriliyorlar.
İkinci sonucu; Fetullahçı yapılanma ve darbeler tarihimizle ile ilgili olarak solun tahlilinin baştan itibaren haklılığı. Siyasal İslam ve bazı cemaatlerin devlet tarafından nasıl kötüye kullanıldığı ve bunun sorgulamasının halen İslami camia tarafından yapılmak yerine saçma sapan komplo teorileriyle beyinlerin bulandırılmaya çalışılıyor olması.
Bir diğer önemli sonucu; Emperyalizmin ülkemizde geçmişte ve halen oldukça etkili olduğu gerçeği. Komünizmle mücadele derneklerinden gladyoya, Fetullahçı yapılanmadan faili meçhul siyasi cinayetlere kadar emperyalizmin aparatlarını üzerine hiç gidilmediği gerçeği.
Tabii bir de Sayın Pekin’in bugüne kadar niçin bu açıklamayı yapmadığı sorusu var.”
“YENİDEN FETULLAHÇI YAPILANMA LEHİNE DÖNÜYOR HAVA”
Cihaner, kendisinin Başsavcı olduğu dönemde yürüttüğü soruşturmaya da değinerek şunları kaydetti:
“Benim tutuklanmama kadar giden ve tutuklanınca Fetullahçı savcılar tarafından kapatılan soruşturma belki de etkin tek soruşturmaydı. O dönem, hatta hemen 15 Temmuz sonrası iktidar, sahiden bu yapılanmalar ile etkili mücadele etmeyi düşünseydi tüm bu soruların cevabı da ortaya çıkardı. Ama iktidarın böyle bir niyeti ya da kapasitesi olmadığı gibi devlette kadrolaşmayı benzer başka cemaatlerle yapmaya çalışıyor. Hatta yeniden Fetullahçı yapılanma lehine dönüyor hava. Görünürde iri iri laflar ediliyor ama Fetullahçı yapılanmanın çok etkili figürlerin arka arkaya beraat ettiği tahliye olduğu fakat Sözcü yazarlarının ve Gezicilerin Fetullahçılıkla suçlandığı absürt bir süreç yaşıyoruz.
Genel olarak Muhalefetin de karşı karşıya kalınan tehdide yüzeysel yaklaştığı kendilerine sızan unsurlara karşı etkili bir yöntem izlemek yerine sadece ‘mağduriyet’ eksenli baktığı anlaşılıyor. Burada da asıl sorumlu AKP. Etkin bir soruşturma yapmak yerine kendi sorumluluğunu gizlemek için soruşturmaları muhalif yapıları bastırmak ve suçlamak İçin kullandıkça muhalif yapılar mücadele sürecinin bir parçası olamıyor.
Sonuç olarak belki de bir kaç kuşağı etkileyecek çok ‘sıradışı’ bir sorunumuz var. Adli, sosyolojik, uluslararası ilişkiler gibi birçok alanı ilgilendiren bir sorun. Ama iktidar bu sorunla etkin ve adil bir mücadele perspektifinden yoksun.”
Sami Menteş
Odatv.com
*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder