Başlangıçta, imkansızlara rağmen, fena bir öğrenci sayılmazdım.
Ortaokul, lise bir, hep, takdir aldım.
Lise iki'de, nasıl bilemiyorum, biraz farklılaştım, yaş 15-16 civarları, beni sevdiklerini sandığım bazı öğretmenlerle, bile, iletişimimiz koptu, sanki küsüştük!
*
Neydi, niyeydi, tam adını koyamıyorum.
Sanki bir hayal dünyasında gibiydim!
Sanki gerçek dünyanın pek önemi yoktu!
*
Öğrenciliğim, o dönemde de, çok iyi değilse de, yine de, idare eder düzeydeydi, takdir olmasa da, sürekli olarak, en azından teşekkür, yine, vardı.
Lise böylece bitti.
*
O yıl, yani 1970 yılı, yaş 17, üniversite sınavını kazanamadım, ama, sınav sonuçlarına göre, Eylül ayında, İstanbul Eğitim Enstitüsü'ne kayıt yaptırabileceğimi ifade eden, yazılı bir bildirim aldım.
Bense, bir sonraki yıl üniversite sınavına girip kazanırım, düşüncesiyle, Eğitim Enstitüsü'ne gitmeyi, nedense, kabul etmedim.
Ve, gitmedim.
*
Şimdi düşünüyorum da, ne yanlış bir karar vermişim.
*
Her şeyden önce, yatılı bir okul.
Benim gibi, imkanı gayet kıt olan biri için, aransa bulunamayacak bir fırsat.
Sonra, üç yıllık eğitimin ardından, iş imkanı da, hazır.
Hem de, her zaman, her yerde geçerli itibarlı bir meslek.
*
Üstelik, o kararı verirken, üniversite nedir, doğru dürüst bir fikrim bile yok!
Okumak istediğim bir bölüm, edinmek istediğim bir meslek, de yok!
Buna rağmen, öyle bir karar verdim!
Tam saçmalık!
Romantizm!
Akılsızlık!
*
Bunun saçmalık olduğunu söyleyip yol gösterecek biri de yok!
Hoş, akıl veren biri olsaydı da, muhtemelen, cahil cüretiyle, dinlemez, ve, saçma kararımda inat edip direnirdim, herhalde!
Her şeyi iyi biliyordum, ya, o sıralar!
*
Oysa, öğretmen olsam, 1973 yılında işe başlayabilmem muhtemel-mümkün olduğu halde, o kararım sonrasında, muhtelif nedenlerden kaynaklanan gecikmeler dolayısıyla, ancak, 1978 sonunda çalışmaya başlayabildim.
Hem de, öğretmenlik gibi tamamen toplumla içiçe olan bir iş yerine, müfettişlik gibi toplumdan tamamen kopuk bir işte!
*
Çok yanlış bir karar vermişim!
Bunu da, ancak, çok yakın bir zamanda anlayabildim!
*
Başka bazı önemli yanlış kararlarım da oldu.
İş seçimi, ve, benzeri, gibi!
Orası ayrı bir bahis.
*
17.12.2018
*
EK:
Ayrıca, 1982 yılı başında, özel sektörde iş imkanı olduğunda, o imkanı da elimin tersiyle itmiştim, geri çevirmiştim.
Tamamen önyargılı bir anlayışla!
Devlette iş olsun, özel sektör olmasın, anlayışıyla!
Büyük ölçüde, iş güvencesi var, diyerek!
Özel sektörde işsiz kalırsam korkusuyla!
Oysa, ne yanlış bir karar vermişim!
Türkiye'nin ekonomik olarak ikinci en büyük grubundaydı, o iş.
Tabii, performansa bağlı olarak, yeni imkanlar potansiyeli de vardı.
Kıymetini bilememişim!
Ayrıca, o sırada çalıştığım iş yerindeki bir büyüğüm, çok da ısrar etmişti, o işe git, diye.
Ama, ben anlamsız ısrarımı sürdürüp dinlememiştim.
Çok çok yanlış bir kararmış!
*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder